س حاج آقا خواهش میکنم در رابطه با ویژگیها و مراتب علمی و خصوصیات اخلاقی حاج آقا مصطفی و نیز نقشی که ایشان در نهضت و قیام امام داشتند توضیحاتی بفرمایید؟
مرحوم آیتالله حاج آقا مصطفی ـ رضوانالله تعالی علیه ـ از ویژگیهای گوناگونی برخوردار بود. واقعاً در بسیاری از مسائل باید از ایشان به عنوان یک نابغه یاد کرد. در همان سنین لطیف جوانیاش بحمدالله از یک مقامات علمی فوقالعادهای برخوردار بود. در مسائل و علوم مختلف روحیه کنجکاوی داشت و جدا از فقه، اصول، فلسفه، کلام و عرفان هرجا که احتمال میداد فردی از مقربین پروردگار و اولیاء خدا زندگی میکند فوراً به دنبال او میرفت و در این زمینه به این مسأله توجه نمیکرد که آقازاده است و خودش از علمای بزرگ و دارای مدارک و مدارج علمی است. میرفت تا شاید مطلب و علم جدید یا کمال بیشتری برای خودش کسب کند و احیاناً اگر آن فرد جلساتی داشت شاید خود حاج آقا مصطفی محور آن مجالس قرار میگرفت.
خاطرات سال های نجـفج. 1صفحه 179 ایشان با کسانی که از روحیه معنوی برخوردار بودند فوقالعاده مأنوس میشد و اولین یا دومین فرد در جلسات درس و بحث امام بود. او جزو کسانی بود که در درس امام اشکال میکردند، خیلی هم میدان میگرفت و با خود امام در بعضی از مسائل بگومگو میکرد. این موضوع طبیعی است. وقتی در جلسه درسی اشکال میکنند خود استاد و مدرس اشکال را قبول ندارد. به یاد دارم که حاج آقا مصطفی بر اساس ایده فکری خودش، در جلسه درس امام، مطلبی را یکی ـ دو بار اشکال گرفت و پیگیری کرد. سرانجام حضرت امام رو به ایشان کرد و گفت: من از شما انتظار نداشتم که این طور حرفها را بزنی و ایشان هم در جواب با امام یک شوخی همان جا کرد. به هر حال، وی از مستشکلین پایهدار و استخواندار درس امام بود. خودش هم در نجف درس خارج داشت و شاگردان زیادی در جلسه درسش حاضر میشدند. غیر از بحث اصول، تفسیر خوبی را در آنجا تدریس میکرد که مقداری از آنها هم به چاپ رسیده باشد.
در مسائل اجتماعی به هر کجا که میرفت، الحمدلله از ایشان استقبال فوقالعادهای میشد. با اینکه احیاناً آن جلسات از جهت خط فکری هم خیلی با ایشان و با امام همراه نبودند، اما به خاطر لطافت روحی حاج آقا مصطفی از او استقبال میکردند و به ایشان علاقهمند بودند. یادم میآید یک بار برای دیدن شخصی به منزل یکی از علمای بزرگ نجف رفته بود. صاحب منزل خط فکری امام را نداشت و اما از ابعاد دیگر از جمله مسائل عرفانی و روحانی به امام علاقهمند بود. ایشان رو کرد به حاج آقا مصطفی و گفت که عرض ارادت و سلام من را خدمت آقا برسانید و خیلی با جدیت گفت که ما ارادتمند آقا هستیم. حاج آقا مصطفی هم در جواب گفت: تولی به تنهایی کفایت نمیکند تبری هم لازم است. این مسأله برای صاحب مجلس مقداری ترش و تلخ بود.
خاطرات سال های نجـفج. 1صفحه 180